Tot je enkels in het water, hoe overleef ik het Maleisische toilet?
Op vakantie, in een restaurant, attractiepark, op reis of bij iemand thuis, ik zit altijd met een probleem: de wc. Mijn nooit bewezen smetvrees, die zich in de loop der maanden stevig heeft ontwikkeld, komt dan bovendrijven. Voordat mijn billen überhaupt in de buurt komen van de wc-bril, krijg zo’n toilet eerst een grondige schoonmaakbeurt waar de toiletdame u tegen zegt. Dit ging al die jaren best prima, totdat ik tien maanden geleden voor het eerst een Maleisische wc onder ogen kwam.
Na een busrit van twee uur van Kuala Lumpur naar de stad Malakka was de nood hoog. Strompelend bewoog ik me naar het wc-hokje en tot m’n grote schrik was het enige wat ik zag, een groot zwart gapend gat! Ik gaf nog net geen gil! Ik wist alleen nog uit te brengen waar de ‘normale’ wc’s waren. De toiletvrouw keek me vragend aan en ik zag haar denken. “Waar heeft die toerist het over, dit ís een normale wc.” Tot zo ver Lisa verhuist 9000 kilometer van huis en heeft zin in een avontuur.
Of je nou 5, 30 of 120 jaar oud bent, Maleisische vrouwen doen hun behoeften staand. Ik heb er diep respect voor, want hun bovenbenen moeten toch behoorlijk getraind zijn wil je én staand kunnen plassen én ook nog eens goed kunnen richten. Mij niet gezien, beide vaardigheden heb ik (nog) niet ontwikkeld. Ondertussen ben ik erachter dat elk winkelcentrum en tankstation ook normale toiletten hebben, die wij gewend zijn. Vervolgens stuit je op het volgende probleem, want waar is het toiletpapier? Wie heeft dat dan ook nodig, als er naast de pot een slangetje hangt waar water uitkomt?
Ik vraag me oprecht af, hoe dan? Ik heb hier een interne studie op losgelaten, maar ben er nog steeds niet uit. Vrouwen lopen met hun handen zeiknat zo’n wc-hokje uit en gaan vervolgens verder met hun dagelijkse bezigheden. Ondertussen zit ik in het hokje ernaast en sta ik bijna tot m’n enkels in het water van m’n buurvrouw die even losgaat met haar slang. Schoon water ga ik dan maar vanuit. Zie je het voor je? Op je tenen loop je zo’n hokje in om vervolgens je lange broek op te rollen tot over je knieën. Daarna die bril drogen met een eigen meegebrachte wc-rol en zo ben je tien minuten verder, voordat je dat hokje weer uitstapt. Je begrijpt, ik loop niet vanwege de warmte in een rokje of korte broek. Het scheelt me toch weer een paar minuten op het toilet als ik me niet in allerlei bochten hoef te wringen om m’n kleren droog te houden.
Een dagelijkse struggle waar ook ik me uiteindelijk bij neerleg en op voorbereid. Ga dus nooit zonder papier en handzeep naar een Maleisisch toilet! Oké, in de meeste winkelcentra is het wel te doen hoor, maar ben je aan het reizen, bereid je dan voor! Of kom je niet aan je dagelijkse beweging en wilde je nog je bovenbenen trainen, pak dan het gat. Is leuk, voor de ervaring. Mij in ieder geval niet gezien.
Over Lisa
Ik ben 25 jaar en in maart 2019 ben ik samen met mijn vriend Jeroen verhuisd naar Maleisië. Kuala Lumpur moesten we nog wel eerst even opzoeken in Google Maps, want waar lag dat ook alweer? Jeroen kreeg de kans om zijn baan voort te zetten in Azië en die kans hebben we met beide handen aangegrepen. Wij waren klaar voor een avontuur en zaten te springen om onze lang gespaarde uitzet mee te nemen naar de andere kant van de wereld. Mijn hobby’s zijn tennissen, boksen, bloggen én eten. Vooral met dat laatste ben ik druk bezig en probeer ik zo veel mogelijk tentjes in Kuala Lumpur en omstreken uit te proberen. Graag deel ik mijn verhalen en avonturen met jullie, omdat Jeroen er zo af en toe gek van wordt. We zijn natuurlijk maar met z’n tweetjes en hier in Azië maak je een hoop mee. Hij vindt dat ik soms wat kan overdrijven, maar ik noem het liever creatief.