Reviews Mongolië

Het was een geweldige ervaring! Het voelt alsof je in de middeleeuwen bent beland, de mensen zijn gastvrij maar ook exentriek. Het is super al ben je een cultuur liefhebber. Dan is het erg om aan te raden!

1

foto's en video's

West Mongolië is ongerept, desolaat en biedt eindeloze vergezichten. Het toerisme staat hier nog in de kinderschoenen en kom je bijna niemand tegen. Mongolië is een groot land: 38 x groter dan Nederland! Tijdens het reizen over de hobbelige landweggetjes hoef je je dan ook geen moment te vervelen. Het biedt uitzicht op immense vlaktes en bergweiden waar kuddes Yaks, schapen en berggeiten grazen. Ook zie je kamelen en Gertenten aan je zicht voorbij trekken. Je voelt dat je je bevindt in een bijzonder land met rijke cultuur en schoonheden. Het is dan ook bijzonder om een meerdaagse rugzaktrekking te maken met kamelen die je bagage en voedsel dragen. Het brengen van een bezoek aan een Kazachse familie biedt je een inkijkje in hun manier van leven en de beoefening van jagen met Steenarenden. Het is indrukwekkend om te zien hoe de Eagle Hunters liefdevol met hun dieren omgaan. Bij het naderen van het hoogtepunt van de reis waarbij de hoogste toppen van Mongolië in zicht komen, word je overweldigd door dit prachtige uitzicht. Je rugzak kan af en zoek je een nieuw plekje om je tentje op te zetten. Samen met je reisgenoten spreek je de dag door onder het genot van een heerlijke maaltijd en wissel je je ervaringen uit van deze dag. Mongolië, wat ben je mooi!

Prachtig uitgestrekt land, waar nog rustig en vrijheid is. Toerisme is opkomend dus nu zie je nog het authentieke land. Rondreizen doe je in een Van over hobbelige weg, of soms zelfs helemaal gaan weg. Nog weinig infrastructuur. Maar hele lieve mensen die toeristen omarmen en welkom heten.

3

foto's en video's

Als je van natuur, weidsheid, ruimte, en zeer vriendelijke mensen houd dan blijf je van dit land genieten.
Hou er rekening mee dat hun levenswijze anders is dan hier, toon respect en geniet hoe ze leven.

Mongolie is een fantastisch land, de hoofdstad is een beetje rommelig, maar erg mooi, veel afwisseling tussen oude gebouwen en nieuwbouw. We zijn 8 dagen de Gobi woestijn in geweest wat fantastisch was, zoveel verschillende landschappen. Zandwoestijn, bergen, rode zandheuvels, in het midden van de woestijn een bergpas in gaan en een gletsjer tegenkomen, fantastisch. Veel dieren zowel wilde als dieren van mensen, erg leuk om te zien. De spoorverbinding was goed, vanaf Ulaanbaatar reden we met een nieuwe trein rechtstreeks naar China. Helaas zijn we verdwaald geweest met een busje in het midden van de woestijn. De mensen die we tegenkwamen(niet heel veel)waren allemaal erg vriendelijk en wilde ons allemaal heel graag helpen of onderdak bieden voor de nacht.

Het belangrijkste om in gedachten te houden is of je fysiek in staat bent deze reis te maken. het is erg zwaar en vermoeiend maar zeker de moeite waar.

Tips:
Zorg altijd voor genoeg drinken onderweg
Neem lippenbalsem en huidcrème mee, het is er erg droog(duhhh in de woestijn)
let van tevoren goed op met wat voor vervoer je door de woestijn gaat, de russische busjes zijn zeker een aanrader en een leuke ervaring
als je de kans krijgt maak een tocht op een kameel dat is echt een leuke ervaring

Mongolië is een super mooi land. Wat kan de woestijn veelzijdig zijn. En dan nog het grote verschil met de hoofdstad Ulaanbaatar. De mensen die erg afgelegen wonen (in een yurt) zijn super gastvrij, het was een mooie ervaring bij deze mensen te kunnen verblijven.

Reis door mongolië met een wagen, bezoek de khustain National Park en zoek de przewalskipaarden. Bezoek de Orkhon-waterval en slaap in gerkampen, wij hebben genoten van de afgelegen kampen. Het is veel minder comfort, maar je bent omringd door de schitterende natuur.

5

foto's en video's

Ervaar de cultuur van de Nomaden en laat je verbazen! Help koeien drijven, probeer een potje worstelen met de locals, melk een yak, douche jezelf in ijskoude rivieren en bovenal: klim op een paard en trek de wijde wereld in!

Voor natuurliefhebbers die van niet makkelijk reizen houden. Als je zonder organisatie reist is het heel moeilijk om van een plek naar de andere plek te komen. Je kan niet zelf autorijden, omdat buiten de hoofdstad geen straten zijn.

4,5 maand reisde ik door Mongolië, waarvan 3 maanden solo met eigen paard, kameel en hond die ik in de westerse provincie Bayan-Ulgii kocht. Het is het gebied van de Altai bergen, waar de Kazakh bevolking semi-nomadisch leeft, waar een sterke harmonie tussen mens, dier en natuur bestaat, waar de gastvrijheid de pan uit rijst, waar de landschappen waanzinnig mooi zijn en de cultuur prachtig is. Het is het gebied van de adelaarsjagers, waar mannen te paard de ijzige bergen trotseren op zoek naar vossen, konijnen, marmotten en soms wolven met hun adelaars op de arm. Ik heb het er van ze geleerd. Ik heb met ze meegeleefd alsook solo rondgetrokken. De connectie met mijn eigen dieren was als een moeder met haar kinderen: continu verzekerde ik mij ervan dat mijn dieren gelukkig en gezond waren, terwijl ze mij over hoge bergpassen, door diepe rivieren en prachtige dalen begeleidden. Mijn hond beschermde ons en hield mij warm in de koude nachten. In augustus kampeerden we al in de sneeuw. Ik reed mijn paard en mijn kameel tilde alle spullen inclusief eten voor drie maanden, zo afgelegen en onbevolkt is dit gebied. Contact met de nomadenfamilies was telkens zeer warm en hartelijk. Vier maanden niet douchen, geen elektriciteit, geen groente en fruit was het meer dan waard!

1

foto's en video's

Wanneer je in Mongolië arriveert, zorg dan als de wiedeweerga dat je meteen vertrekt uit Ulaanbataar. Je kunt wel even genieten van het eten de boeddhistische tempel. Het land, of specifieker het landschap, is de parel van deze natie. De tijd lijkt er te hebben stilgestaan en de mensheid heeft hier een 'kleine' afdruk gemaakt. Wanneer je hier even bent geweest begrijp je wat vervuiling (lees: horizonvervuiling) is. Het is niet te bevatten en bijna frustrerend om te aanschouwen. De leegte, de rust, de sterren en de dieren. Dit geeft enig inzicht hoe de meerderheid van de mensen ooit heeft geleefd en hoe wij er steeds verder vanaf dwalen.

Mongolië is door de uitgestrektheid en het 'lege' landschap een bijzondere belevenis. Rijden in een militair aandoend busje, onderweg lunchen, in een Ger slapen, wandelen door het prachtige landschap en de bevolking ontmoeten die nog zeer oorspronkelijk zijn. Het is een unieke belevenis die met niets anders te vergelijken is.

De nachttrein uit Irkutsk arriveerde om 07:00u in Ulaanbaataar, de hoofdstad van Mongolië. 35% van alle Mongolen woont in deze stad. Veel Mongolen kiezen echter voor het Nomadenbestaan op de uitgestrekte steppes die het land rijk is. Met een auto werd ik naar zo'n nomadenfamilie gebracht. De weg er naar toe was erg ruig en zand/steenachtig. Er groeien geen bomen maar wel veel soorten grassen. Soms hield de zandweg op vanwege een wegverzakking dus moesten we even off-road. Na drie uur rijden kwamen we uiteindelijk aan in een klein tentenkampje op de laagvlakte. Hier woonde de familie waarbij ik een nachtje zou blijven. Zover je kon kijken zag je niets dan grasvlaktes en bergen. Groepen wilde paarden graasden in het gras. Her en der zag je een Ger staan. Dat is een ronde tent waarin ze wonen. Er is weinig vertier dus hun bestaan is erg eenzaam. Maar hier draait het niet om vertier maar om werken. De hele dag is er wel wat te doen in het huishouden. Van koken tot koeien melken en alles wat daar tussen komt. De kinderen gaan in Ulaanbaatar naar school en blijven de hele week daar i.v.m. de lange reistijden. In het weekend mogen ze naar huis.

Mongolië was voor ons een droombestemming en stond bovenaan het lijstje van te bezoeken landen op onze wereldreis. Tot zo ver, nu 5 maanden, later is het nog altijd onze favoriete bestemming. Mongolië is meer dan een bestemming op de Trans-Siberië Express en meer dan de hoofdstad Ulaanbaator.

De schoonheid van Mongolië zit in de uitgestrekte vlaktes, de afwisselende Gobi woestijn en het nomaden bestaan dat een groot deel van de bevolking nog altijd karakteriseert. We zijn 3 weken door de Gobi-woestijn en het centrale deel van Mongolië getrokken met Tiara Tours.

Ons absolute hoogtepunt was het verblijf bij de nomadenfamilies in de Gobi en in de Central Highlands. Verblijven in een Ger, helpen met het melken van de Yaks en het hoeden van de Yaks. Samen leven met de nomaden creëert bewondering voor de traditionele manier van leven en de loyaliteit aan het land. Het voelt oprecht en is geen show voor de toeristen, het is simpelweg hun manier van leven zoals ze dat van generatie op generatie hebben gedaan. Probeer zeker de Yakyoghurt en de Yak-wodka, super lekker!

Wij vonden Yolyn Am in de Gobi heel mooi, zelfs zonder ijs. En de zandduinen van Khongoryn Els zijn de zware beklimming waard. De Gobi-woestijn was veel afwisselender dan we vooraf gedacht hadden. Het centrale deel van Mongolië met de glooiende heuvels en de Yaks is schitterend door de uitgestrekte leegtes. Alleen het reizen door dit landschap is de moeite waard.

Ulaanbaator is niet de mooiste stad, maar wel leuk voor een paar dagen. Zorg dat je zeker een bezoekje brengt aan het nieuwe Dino-museum voordat je naar Bayanzag gaat. Het maakt de Gobi extra bijzonder.

Wij willen zeker nog eens terug naar dit prachtige land om het westen met de Eagle-hunters te bezoeken!

Hele mooie en indrukwekkende dagen gehad in Mongolië. Vooral het national park was heel mooi! Sliepen in een gertent bij een nomade familie. Super gastvrije mensen die alles voor je wilde regelen. Mooie tijd gehad en zou er zeker nog een keer terug gaan.

Mongolië overtrof alle verwachtingen. De mensen, de cultuur, het landschap en het voedsel. En niet alleen dat, ook de uitgestrektheid en leegte. Het soms moeten afzien om ergens te komen. Dagen geen douches of bad. Maar wat was de beloning telkens groot. We zijn in midden Mongolië geweest en hebben daar nog niet eens alles gezien. De mensen zijn trots en gastvrij. De kinderen willen altijd spelen. De grote herdershonden lijken gevaarlijk, maar behouden altijd afstand. Eten tussen de geiten, kamelen en paarden. Overnachten in the middle of nowhere onder een fantastische sterrenhemel. Wakker worden, de rits van je tent openmaken en oog in oog staan met een mooie yak.
Ik ga zeker terug naar dit waanzinnig mooie land.

Mongolie is een enorm groot en leeg land. Zodra de hoofdstad (ruim 1 miljoen inwoners) Ulaanbaatar [spreek uit: OELAN Bator] in beeld komt, weet je weer wat civilisatie is en hoe dat ruikt. Industrie, flats en rotzooi. Dat waarvoor je afreisde - natuur, eindeloze vlaktes - is vanaf dat moment even ver weg!
Daar voor in de plaats komt cultuur. Een eigen cultuur, welke zeker de moeite van een kennismaking waard is. Met de Transsib komen we uit Rusland en wij gaan door naar China. Twee totaal verschillende werelden, waar Mongolie letterlijk tussenin zit. In maart/april is het klimaat behagelijk hier, (+10 - 15 graden) dus wij stappen hier uit om tempels en musea te gaan zien.

Een prachtig land met ruimte, mooie natuur. De stiltes zijn een geweldige ervaring. Hele lieve en gastvrije mensen. Je moet er niet heen gaan als je alles van dieren zielig vind. Ze hebben hun eigen ideeen over leven en dood, maar ik vind het een prachtige gedachte. Wij waren er met gidsen vanwege de taal. Deze is niet te lezen en praten voor ons.

1

foto's en video's

Mongolië, een land waar alles anders is. Mooie natuur, aardige mensen, interessante cultuur.
Vaak genieten, soms afzien tijdens het reizen. Alles is intens.
Het is moeilijk te beschrijven. Je moet het ervaren.

Een reis door Mongolië is: eindeloze landschappen, schitterende natuur, lieve nomadenbevolking. Je komt hier helemaal tot rust. Het land is enorm groot: Je kunt er bijvoorbeeld prachtige wandelingen maken naar knalblauwe bergmeren of naar een gletsjer in het westen of op een kameel door de woestijn trekken (Gobi). Voor de liefhebber: in september kun je een van de adelaar-festivals bezoeken met de prachtige Kazach-bevolkingsgroep.

Mijn reis naar Mongoliê was in het kader van een opdracht en te kort, maar wat mij vooral aan Mongoliê opviel is dat het land worstelt met haar vrijheid. Ulan Bator is een vieze stad. De hoofdaders in de stad zijn dagelijks vol met grote SUV's van de nieuwe rijken. Buiten de stad worstelen mensen met hun karig bestaan, nieuwe gadgets, maar ook de handhaving van hun tradities. De economie draait op een enkeling, vooral vrouwen die met inventieve ideeën het heft in handen lijken te hebben genomen.
Er is nog wel veel liefde voor de natuur en het onderhouden van hun "ger" 's en vee. Het land is een ruimte van vrijheid, maar je kan je er ook verloren wanen. Buiten de hoofdstad kan je kilometers niemand tegenkomen. En dan kan je er plots zo maar iemand tegenkomen. "Waar gaat hij dan heen?", kan je je afvragen. Die bestemming zal je altijd onbekend blijven. Als je het nl vraagt, wijst zo iemand of naar de hemel of naar de bergen.

Ik koos voor Mongolië omdat ik altijd op zoek ben naar extremen, en graag de paden bewandel of berij die nog niet plat zijn gereden door de vele toeristen met een lonely planet in de hand.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, die doelen zijn behaald.
Mongolië is niet een land voor iedereen.
Rauw , ruig , groots, en moeilijk begaanbaar.
Kennis van gebruik van gps en open street map is een vereiste om je weg te kunnen bepalen.
De weersomstandigheden zijn grillig en vereisen degelijke hoogwaardige outdoor uitrusting.
De stilte kan oorverdovend je overdonderen in de vrije natuur.
Al met al een paradijs voor ervaren globetrotters met een hang naar onvervalst avontuur.

Zorg dat je met Nadaam in Ulaan Bator te vinden bent, dan staat de hele stad op zijn kop en is het een groot feest! Verder is er in de hoofdstad vrij weinig te doen, dus probeer zo snel mogelijk naar de buitengebieden te gaan. Terelj National Park is daarbij het makkelijkst te bereiken en heeft alles, van luxe kampen waar alle maaltijden verzorgd worden tot back-to-basic wildkamperen.

Super gaaf land! De groene route door Mongolië is echt te gek! Lieve mensen en mooie natuur. Bij de nomaden zou ik zeker twee nachten blijven en je leven wagen op een paard. Yak-melken en het vee binnenhalen.

In het Gorkhi-Terelj National Park heb je prachtige vergezichten over de desolate landschappen. De mensen zijn onwijs vriendelijk en gastvrij en willen je overal bij helpen. Slaap midden in de natuur en kom helemaal tot rust.

Verdwalen op de uitgestrekte Mongoolse steppen. Met een 4x4 over onverharde wegen, slapen bij Nomaden en eten wat de pot schaft (o.a. verse warme koeienmelk en paardenvlees). Ga in de periode van het Naadam festival en ontdek de Mongoolse cultuur.

Mongolië, een land met enorme vlaktes, waar mens en dier speldenknoppen zijn in een overweldigende natuur. Wat mij vooral boeide was de ruigheid in combinatie met de schoonheid van het landschap waar mens en dier een zijn. Mongolië staat voor uniek, vrijheid, ruig en beauty. Een van de mooiste plekken op aarde waar ik geweest ben.

Mongolië is werkelijk waar een fantastisch land. Het is misschien niet de eerste bestemming waar je aan denkt als je op reis gaat, maar zeker de moeite waard. Mensen zijn zo aardig, en alhoewel het niveau van Engels over het algemeen niet hoog (lees: laag) is, is iedereen heel behulpzaam. Terelj National Park mag je zeker niet overslaan. Slapend in traditionele gertenten lig je tussen de wilde koeien, paarden, roofvogels en ander gespuis. Op een heldere nacht kun je de hele Melkweg zien! Paardrijden op echte Mongoolse paardjes is ook zeker een aanrader: galopperen door de glooiende heuvels van Mongolië, met roofvogels cirkelend boven je hoofd, zul je niet snel vergeten.

In Mongolië rijd je vooral off road want er zijn maar weinig verharde wegen. En daarom reis je er beter begeleid. Zoals in de Gobiwoestijn waar het eindeloos rijden is door vlakten en ineens bizarre landschappen van zandduinen, granietblokken of zandsteenformaties, vulkanisch gesteente. Nergens een verharde weg, verkeersbord, richtingaanwijzer. Je verwondert je over hoe de ervaren chauffeurs moeiteloos de weg weten te vinden in dat lege landschap. Het is geen probleem voor ze met de UAZ busjes van Sovjet makelij (4x4) die over ieder terrein kunnen. Ze zijn geweldig! We schuiven en slippen weg en crossen door waterplassen.
Wie Mongolië nog wil leren kennen als het land van de onverharde wegen moet niet te lang wachten. De Mongoolse regering heeft plannen om asfaltwegen te leggen overal tussen de zes provincies en de hoofdstad Ulaanbaatar.

Je overnacht er in gerkampen. In onze ger zijn twee bedden, het traditionele kacheltje, een tafeltje, krukjes, lampje en stopcontact. We krijgen dekens, lakens, een handdoek. Er is op het terrein een was-, douche- en toiletruimte en een restaurantruimte met authentiek Mongools eten.
Breng vooral een bezoek aan een nomadenfamilie. Hun leven is basic en traditioneel maar ook door de jaren heen wat verwesterd met hun zonnepanelen, accu's voor elektriciteit, een motor om de kuddes te verzamelen en boodschappen mee te doen, en steeds vaker ook een (energiezuinige) televisie met schotel met 60 kanalen. Mongolië blijft je verbazen.
Wat blijft is de traditionele ger in het uitgestrekte landschap, de dieren en een menu van gefermenteerde paardenmelk en geroosterd schaap. Rijdend door Mongolië ga je beseffen hoe immens groot dit land is, hoe weinig mensen er wonen ( buiten Ulaanbaatar 1,5 miljoen) en hoeveel dieren er rondlopen (van 40 tot 8o miljoen). Dat is het beeld dat op je netvlies gegrift blijft staan: vlaktes, gers, yaks en heel veel schapen, geiten, paarden. En dan die eindeloze wolkenluchten....
Klaar voor zo'n avontuur?