Pamukkale was al een beroemd kuuroord in de tijd van de Romeinen. Een stroom van kalkhoudend water loopt hier van een helling over een groot aantal terrassen. Het warme, kalkrijke water zou een helende werking hebben. Nog altijd trekken veel reizigers naar de zuidwestelijke binnenlanden van Turkije voor dit unieke natuurverschijnsel.
Dikke plakkaten kalk hebben de heuvel een nieuw uiterlijk gegeven. Pamukkale betekent 'kasteel van katoen'. Daar lijkt het fenomeen ook wel een beetje op.
Curuksu rivier
Pamukkale ligt in de vallei van de Curuksu rivier, die op dit punt zes kilometer breed is. Vanuit de verte is het niets meer dan een witte stip op een heuvel. Kom je dichterbij dan verandert de heuvel in een 200 meter hoog rotsplateau en de witte stip krijgt de uiterlijke vorm van een waterval van ijs.
De terrassen doen denken aan grote badkuipen die schuin boven elkaar hangen. Witte stalactieten lopen als druppels over de baden. Van ijs is echter geen sprake. Het kalkrijke water is juist gemiddeld 35 graden en loopt met 25 liter per seconde naar beneden.
Kuuroord Hierapolis
Het bronwater schijnt een helende werking te hebben op de spieren en zenuwen. De Romeinen ontdekten de kracht van het water al twee eeuwen voor Christus. Ze bouwden om deze reden, op het topje van de heuvel, een kuuroord bij de oud Griekse stad Hierapolis.
Achter de bronnen vind je nog ruines uit die tijd. Een oude stadsmuur, een badhuis, een theater, en de Tempel van Apollo.
Pergamon
De stad werd gesticht rond het jaar 190 voor Christus door Eumenus II, koning van de machtige Griekse stad Pergamon. Hierapolis is gebouwd volgens hellenistische traditie. De belangrijkste gebouwen stonden in een soort hoofdstraat en er waren wat kleinere zijstraatjes.
De bronnen werden in de oudheid drukbezocht. Hierapolis was voor de Romeinen een rustoord waar zij de laatste jaren graag doorbrachten. Eén van de meest bijzondere monumenten van Hierapolis is dan ook het necropolis, waar meer dan 1200 sarcofagen en tombes staan.
Ingrijpen van Unesco
De toeristentoestroom vanaf de jaren tachtig heeft Pamukkale geen goed gedaan. Hotels werden op de top van het plateau gebouwd en ontrokken kalk aan het water. De zwembaden van de hotels werden gevuld met het hete water. Afvalwater werd, zonder nadenken, over de terrassen weggegooid.
In 1988 greep Unesco in: Pamukkale werd op de Werelderfgoedlijst geplaatst. De hotels op de top werden afgebroken en de terrassen mochten niet meer als baden worden gebruikt.
Hoewel de terrassen niet overal meer spierwit zijn heeft Pamukkale zijn oorspronkelijke charme nu weer terug. En opnieuw is dat niet onopgemerkt gebleven.
Weet dus dat je in Pamukkale nooit de enige bezoeker bent. Zeker niet in het hoogseizoen. Maar dat hoeft ook niet om de helende kracht van het water te ervaren in één van de overgebleven badhuizen in de omgeving.
Wat is er te doen in Pamukkale?
- Badder in het warme kalkrijke water van de Curuksu rivier. De Romeinen geloofden al in de helende werking en de ruïnes van het voormalig kuuroord Pamukkale zijn deels in tact.
- Pamukkale heeft veel weg van een ijsvlakte. Maar schijn bedriegt en afkoelen is er niet bij. Het water dat uit witte kalkterrassen loopt is 35 graden warm.
- Het theater van het nabijgelegen Hierapolis is nog steeds in gebruik. Let goed op wanneer er voorstellingen worden gegeven.
- Meer dan twaalfhonderd doden liggen begraven in Necropolis. Het de best bewaarde dodenstad uit de Romeinse stad.
- Neem oude schoenen of slippers mee wanneer je Pamukkale bezoekt. Om slijtage te voorkomen staat het wandelpad langs de baden continue onder water
750.080
